لائبريري
گهر جو روح ٿئي ٿي
اشتياق انصاري
ڪئمبرج ۾ رهڻ دوران، اڪثر ڪري موڪلن وارن ڏينهن ۾، سفري ٿيلهو پٺاڙن
تي ٻڌي، انگلينڊ ۾ ڪنهن نه ڪنهن ماڳ ڏانهن منهن ڪبو هو. ائين ويلز جي مختلف واهڻن
۽ وستين جي، پهاڙي ۽ ساحلي تفريحي ماڳن، لائبريرين ۽ ميوزمن ۾ جهاتيون پائيندو اچي
ويلز جي راڄڌاني ڪارڊف جو ڪڙو کڙڪايو. سائي چادر پاتل ڪارڊف قلعي ۾ سياحن جي ميلي
۾ ڪجهه گهڙيون گهارڻ بعد، منهنجا قدم ڪارڊف يونيورسٽي جي ڪلها گس شاگردن جي وچ
مان، رستو ٺاهيندا اچي ان جي لائبريري ۾ داخل ٿيا. اتي ڪتاب اٿلائڻ پٿلائڻ دوران
اتان جي لائبريرين هڪ واهه جو جملو چيو ته، ”يونيورسٽي ته رڳو بي جان عمارتن جو
ميڙ آهي، جيڪي هن جاندار لائبريري جي چوڦير بيٺيون آهن.“ هونئن به رومن ڏاهي سسرو
جو چوڻ آهي ته، ”ڪنهن به گهر ۾ لائبريري ڄڻ ان گهر جو روح هوندي آهي.“ اهڙي طرح
ڪجهه ڏينهن اڳ مون جڏهن ڪيڊٽ ڪاليج لاڙڪاڻي جي پرنسپال، ليفٽينٽ ڪرنل افتخار حسين
سان گڏ سندس ڪاليج جي لائبريري ۾، پير پاتو ته حيران ٿي ويس. ڪيڊٽ ڪاليج جي شاندار
عمارتن جي ڀرسان قائم هي ڊاڪٽر اين اي بلوچ لائبريري واقعي هن اداري جو روح لڳي
رهي هئي. چانورن ۽ زيتونن جي سڳنڌ واري هن ديس ۾، ڪاليج جو هي ڪتب خانو چاليهه
هزار ڪتابن سان واسيل هو.
