اميدوار ڪامياب ٿيو پر مان ڊي سي ٿي نه سگهيس - مشتاق انصاري

اميدوار ڪامياب ٿيو پر مان ڊي سي ٿي نه سگهيس

مشتاق انصاري

اليڪشن جا ڏينهن هيا. شهر ۾ هر طرف گهما گهمي هئي. ڀتيون ۽ ٿنڀا، سياسي پارٽين جي جهنڊن ۽ نعرن سان ڀريل هيا، اميدوار ۽ سندن ڪارڪن ڏينهن رات ورڪ ڪرڻ ۾ مصروف هيا. سرڪاري ملازمن کي به رات جو دير تائين پنهنجي آفيس ۾ ويهي ڪم ڪرڻو پيو پوي، اهو آچر جو ڏينهن هو مان پنهنجي گهر ۾ آرام سان ويٺي چانهن پي رهيو هيس ۽ سوچي رهيو هيس ته پنهنجي شهر ۾ نوڪري ڪرڻ ۾ ڪيڏو ته آرام ۽ سڪون آهي. منهنجي لاءِ اها به چڱي ڳالهه هئي ته مان ڪنهن اهڙي پوسٽ تي نه هيس جنهن جو  اليڪشن جي ڪم جو گهڻو واسطو هجي.

ڪڏهن ڪڏهن ٽيليفون تي هيلو هاءِ ٿيندي آهي - مشتاق انصاري

ڪڏهن ڪڏهن ٽيليفون تي هيلو هاءِ ٿيندي آهي

مشتاق انصاري

جڏهن مان مئٽرڪ ۾ پڙهندو هيس ته ان وقت منهنجو نالو گورنمينٽ هاءِ اسڪول لاڙڪاڻي ۾ داخل هيو پر بابا جي نوڪري قمبر ۾ هجڻ جي ڪري مان پنهنجا ڪلاس وقتي طور هاءِ اسڪول قمبر ۾ اٽينڊ ڪندو هيس. ٻيا سڀ سبجيڪٽ ته ٺيڪ هيا پر ميٿ جو سبجيڪٽ مونکي سمجهه ۾ ئي نه ايندو هو. جڏهن ان جو پيرڊ هوندو هو ته مونکي اُٻاسيون اچڻ شروع ٿي وينديون هيون. اسانجي ڪلاس ۾ هڪڙو اهڙو شاگرد به هوندو هو جيڪو وري ميٿ ۾ سڀني کان هوشيار هوندو هو. استاد اڃا بورڊ تي سوال  لکي پورو مس ڪندو هو ته هي اڳ ۾ ان جو جواب لکي ڪاپي وڃي ميز تي رکندو هو. هن جي ذهانت کي ڏسي سڀ استاد کيس گهڻو ڀائيندا هئا ۽ شاگرد به کانئس گهڻو متاثر هوندا هيا. ڪنهن کي به ڪو سوال جيڪڏهن سمجهه ۾ نه ايندو هو ته استاد کان پڇڻ جي بجاءِ هر ڪو کانئس پڇندو هو. هو مونسان گڏ ساڳي ئي بينچ تي ويهندو هو. ڪجهه ڏينهن ۾ منهنجي ساڻس دوستي ٿي وئي. سندس نالو الهڏتو گوپانگ هو.